Persoonlijke ontwikkeling en beter samenwerken is een hot item bij Etesian. We willen graag dat jij weet hoe jij al je potentieel gebruikt, maar ook dat je weet waar de kracht van je collega zit . Dit zorgt namelijk voor meer wederzijds begrip en vormt de basis voor mooie samenwerkingen. Wij gebruiken hier o.a. de LIFO training voor en collega Marianne legt in deze blog uit hoe zij dit ervaren heeft.

De voorbereiding

In juli werd via de werkapp gevraagd wie wilde meedoen aan LIFO Training. Dan eerst maar eens googelen wat het is en wat je er leert. Bij LIFO leer je over je eigen gedragsstijl en ,voor mij nog belangrijker, over iemand anders zijn gedragsstijl. Na het lezen erover dacht ik meteen, dat is een cursus voor mij. Waarom? Ik ken mezelf vrij goed en ik weet waarom ik dingen doe. In het algemeen kan ik met de meeste mensen goed opschieten, maar na een gesprek vraag ik me vaak af waarom mensen iets zeiden of waarom ze iets deden? Lag het aan mij is altijd mijn eerste gedachte.

LIFO begint met het invullen van een uitgebreide vragenlijst. Het is een behoorlijke klus, en ik betrapte mezelf erop dat ik de neiging had om anderen te vragen wat zij zouden invullen – niet de bedoeling, maar wel de realiteit. Het blijkt dat anderen vaak een iets ander beeld van je hebben dan jijzelf. Interessant!

Na het invullen van de lijst volgt een persoonlijk gesprek met de trainer, waarbij de antwoorden op de vragenlijst worden besproken en je inzicht krijgt in je eigen gedragsstijl. Een goed gesprek, waarbij ik het niet altijd met alles eens was, maar dat hoort erbij. Over het algemeen klopte het aardig.

De eerste cursusdag

En zo begon ik aan de eerste cursusdag, en natuurlijk voelde ik weer wat spanning. Wat als mijn profiel heel anders is dan dat van anderen? Misschien ervaren mensen mij niet op een positieve manier? Wat als mijn profiel niet aansluit bij andere collega’s in ons bedrijf?

Gelukkig bleken al deze zorgen voor niets te zijn. We waren een leuke, niet al te grote groep. Eén persoon was remote vanwege een flinke griep, maar ze was er toch, wat een kanjer. We kregen eerst nog een uitleg over de verschillende gedragsstijlen: groen voor ondersteunend/behulpzaam, geel voor meegaand, rood voor controlerend en blauw voor behoudend. De meeste mensen hebben één overheersende gedragsstijl, maar ik ontdekte dat ik er twee heb die ongeveer gelijk zijn, namelijk groen en geel. Grappig genoeg waren de meesten van ons toch vooral groen, wat ook nog eens onze bedrijfskleur is – lekker toepasselijk. Het past goed bij het soort bedrijf dat we zijn, waar we elkaar helpen, laten groeien, ondersteunen en vooral iedereen zichzelf laten zijn.

De eerste actieve opdracht was spannend. We moesten op een groot vel op elkaars rug het belangrijkste punt over die persoon opschrijven. Even wennen, maar uiteindelijk kwamen er allemaal leuke en verrassende dingen uit. Een collega had bij iedereen zelfs een zin opgeschreven die zowel het sterke punt als de valkuil benoemde. Bij mij was het de “mama van Etesian”, wat ik wel herkende. Al met al een geslaagde eerste cursusavond.

De tweede cursusdag

Drie weken later was het tijd voor cursusdag twee. Vooraf leek het alsof er veel tijd tussen zat, maar opeens was de dag daar. We begonnen met verhalen over wat we vonden van de vorige keer en wat we ermee hadden gedaan. Over het algemeen waren het geslaagde verhalen en merkte iedereen dat we meer herkenden waarom mensen bepaalde dingen deden vanuit hun gedragsstijl.

Daarna gingen we verder met nieuwe theorie en het belangrijkste van de avond: gezamenlijk eten. Na het eten volgden meer actieve opdrachten, en dat viel in de smaak. We deelden ons op in twee teams met scheidsrechters/observatoren. Het eerste spel was het oplossen van rekensommen aan de hand van kaartjes. Beide teams deden het goed, en je kon zien dat iedereen in bepaalde rollen sprong. De meer blauwe rollen maakten aantekeningen en brachten structuur aan, de gele mensen hielden het vooral gezellig, de groene mensen wilden het goed doen en kwaliteit leveren als team, en de rode mensen pakten meteen aan. Beide teams losten het binnen de beoogde tijd op, dus het werd een gelijkspel.

Het tweede spel

Het tweede spel was een fysieke opdracht om met vier personen een lange stok met één vinger per hand (zonder te klemmen) van staand naar de grond te krijgen. Hilarisch om te zien en goed voor teambuilding. Ook hier zag je mensen bepaalde gedragsstijlen en rollen aannemen. Beide teams moesten even op stoom komen, maar uiteindelijk was het een gelijkspel met 14 tegen 16.

Op naar spel 3, waarbij we een zo hoog mogelijke toren moesten bouwen met ongekookte spaghetti en marshmallows. Per centimeter kreeg je een punt. Hier zag je een groot verschil tussen de teams: het ene team bouwde een toren van zeker een meter, terwijl het andere team vooral de marshmallows opat. Beide teams hadden plezier, en het winnende team werd beloond met een doos celebrations. Zo kwamen we aan het eind van cursusdag twee, en dus ook van de cursus.

Wat ik heb geleerd:

Maar wat heb ik er nu eigenlijk van geleerd? Voor mij was het belangrijkste aspect de teambuilding, het leren kennen van collega’s waarmee ik minder vaak samenwerk en vooral het gevoel geaccepteerd te worden binnen ons team. Ik kon mezelf zijn, met zowel mijn positieve als minder positieve eigenschappen, mijn kwaliteiten en valkuilen. Voortaan kijk ik anders naar hoe mensen reageren en waarom, zonder dat altijd op mezelf te betrekken. Hierdoor kan ik met meer positieve energie aan de slag vanuit mijn gedragsstijlen.

Dus, als je ook bij zo’n leuk team wilt horen, kan ik alleen maar aanraden om contact op te nemen met Bahare Albosevelem of Wendy Meessen.

Heb jij zelf ook eens een LIFO-training gevolgd? Wat heb jij daarvan geleerd en gebruik je dat nu nog? Laat het me weten in de comments, ik ben ontzettend benieuwd.